Vaaakaaaaantiieee!! :D

Het is alweer even (half jaartje maar!) geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen, maar we leven gewoon ons leven: er gebeurt niks, we doen niks bijzonders en dus had ik niks de moeite van het vermelden waard. Maar de week voor Kerst zijn Bas z’n ouders deze kant uitgekomen, en dus hebben we 4 weken lang vakantie gehad! En heeeel veeel gedaan in die vier weken! Dus bij deze een verslag van onze welverdiende en super toffe vakantie 

De eerste week van de vakantie zijn we in en rondom Melbourne gebleven en hebben we Ad en Ine de stad een beetje laten zien. Dit, én we hebben twee dagen op hun koffers gewacht… Die waren natuurlijk weer eens in Londen blijven staan. Niet echt praktisch dus, maar uiteindelijk zijn ze alsnog hier aangekomen. Halverwege de eerste week was het natuurlijk Kerst, wat echt heel vreemd was. Lang licht, geen sneeuw, niet koud (naar Nederlandse standaarden dan)… Voelde absoluut niet als Kerst! Op eerste Kerstdag met een hele bubs mensen heerlijk gegeten, en daarna t veld op om wat buitenspellen te doen. Het was echt gezellig, maar again, het voelde niet als Kerst. De zaterdag na Kerst naar de paardenraces geweest (waar Bas’ moeder geheel onverwacht de meeste winst heeft gemaakt…). De dag erna Great Ocean Road gereden! Dit is een route van een paar honderd kilometer die direct langs de zee loopt. Echter zijn er hier heel veel kliffen langs het strand, wat regelmatig spectaculaire uitzichten opleverden. Meest bekende punt van de Great Ocean Road zijn de 12 Apostelen, 50 meter hoge zandstenen rotsformaties die door erosie van de rest van het land zijn afgesleten (overigens zijn het er nooit 12 geweest, alleen maar 9 en staan er nu nog 8 overeind). Super toeristisch, maar veel mooier dan ik had verwacht! Je moet er wel bijna 250 km voor rijden (en dezelfde route weer terug) dus het is best wel een stukkie, maar hier in Australië is alles ver weg. Was een geslaagde dagtocht! En we hadden ook nog eens mooi weer, dus dat was geluk hebben!

De dag na de Great Ocean Road zijn we met z’n vieren het vliegtuig ingestapt op weg naar Port Douglas, Queensland! Dit is in het noordoosten van Australië, waar het altijd tropisch warm is. Wij ware er net met het regenseizoen, maar gelukkig begon dat pas echt op de dag dat wij weggingen. Port Douglas ligt aan de kust, bij het Great Barrier Reef, met tropisch regenwoud om de hoek. Had nog nooit zoiets gezien dus was heel bijzonder! Op de eerste volle dag die we daar hadden gelijk een snorkeltour op het Great Barrier Reef gedaan (de laatste dag dat we een beetje zon hadden, wat het snorkelen een stuk mooier maakt). Eerst 2 uur varen voordat je bij het rif bent – het rif begint pas op 20 km vanaf de kust, en de echt mooie stukken liggen zelfs 50 km weg. Ik had al eerder gesnorkeld in een koraalrif, namelijk tijdens onze eerste vakantie in West Australië, maar dat was niets vergeleken met het Great Barrier Reef. Super veel te zien, had er de hele dag in het water kunnen liggen. Een zeeschildpad gezien en ook witpuntrifhaaien, en natuurlijk al die kleurrijke vissen! Het leukste was nog dat je de papegaaivissen het koraal letterlijk kunt horen eten, je hoort ze dan echt gewoon crunchen. Verder hebben we die week wat in de omgeving gewandeld (regenwoud!) en gezwommen, zowel in een tropische stroom als in zee. Dat kan tijdens het regenseizoen alleen maar in stukken die met een speciaal net zijn afgezet, vanwege (inieminie) kwallen die super giftig zijn (lees: dodelijk) die dan voor de kust voor kunnen komen. Ook werden we iedere avond getrakteerd op zo’n 20.000 vleerhonden die uitvliegen. Echt zo bizar maar gaaf om te zien! Op de een na laatste dag hebben we nog een Tour gedaan door het Daintree National Park, op jacht naar de Casuaris. Dit is de op twee na grootse vogel van de wereld en een loopvogel, net als de emoe en struisvogel. Hij komt alleen maar voor in de tropische gedeeltes van Queensland, en in het gebied waar wij waren zitten er ongeveer 100. Ze zijn vrij schuw dus je moet een beetje geluk hebben om ze te zien! En raad eens: wij hadden geluk! Een mannetje vlak langs de weg, met een baby casuaris! Aaaaawww! :p Verder die dag nog op een strand geweest met mangrovebossen en duizenden kleine krabbetjes die zich massaal in groepen voortbewegen. Hilarisch! We hadden een super goeie en leuke gids, dus was een geslaagde dag! Op de laatste dag nog ‘even gauw’ nóg een keer een boottocht gedaan op de rivier om zoutwaterkrokodillen te spotten (we hadden er al twee gedaan en niks gezien). En jawel! 3e en laatste keer 2 grote gezien (pakweg 4 meter lang) en 3 kleintjes van 1 en 2 jaar oud. Heeeujj!

De dag erna zijn we weer in het vliegtuig gestapt en niet naar Melbourne, maar naar Adelaide gevlogen. Bas z’n broer Koen heeft een Australische vriendin, Kaitlin, en het grootste gedeelte van haar familie woont in Adelaide en omgeving. Hier ook weer een beetje de stad verkent de eerste dag, en op jacht geweest naar wilde koala’s die daar overal in de heuvels leven. Verder nog wat wijnboeren bezocht voor een proeverij, en we zijn naar een wildlife sanctuary geweest. Hier lopen heel veel dieren los of in een verblijf waar je doorheen kunt lopen, en je mag bijna alle dieren zelf met de hand voeren. Ook nog een koala geknuffeld! Zo schattig! Helaas konden we niet naar de mooiste natuurplekjes toe; in de week dat wij in Port Douglas zaten was het in zowel Melbourne als Adelaide bijna de hele week 40 graden geweest, met als resultaat bij beide steden een van de ergste bosbranden ooit. Erg indrukwekkend om die rook vanuit het vliegtuig te kunnen zien bij het landen. Gelukkig (voor de branden, niet voor ons) was toen wij aankwamen de temperatuur al flink gedaald en heeft het in die week ook nog geregend, dus na een paar dagen was de brand onder controle. Aan het einde van de week een klein propeller vliegtuigje ingestapt op weg naar Port Lincoln. Hier zóuden we gaan duiken met witte haaien… Helaas waaide het te hard en kon de boot niet uitvaren, en de eerstvolgende mogelijkheid waarop we mee zouden kunnen was wanneer wij alweer terug in Melbourne waren… Dat ging dus helaas niet door. Echt super jammer! In plaats daarvan Coffin Bay National Park bezocht, waar heel veel kleine kwallen waren aangespoeld. Het waren een soort Portugese Oorlogsschepen, maar dan kleiner en met één lange tentakel. Wel net zo giftig, dus op blote voeten lopen was geen goed idee. Ook heb ik m’n eerste oesters gegeten! Wel gebakken natuurlijk, rauw ga ik die dingen écht niet eten.

Uiteindelijk weer terug naar Melbouren, waar we de laatste paar dagen rustig aan hebben gedaan. Bas en Ad zijn nog mee geweest op een vistocht, waar ze veel meer hadden kunnen vangen als die dikke zeehond niet al hun vis van de haak of had gejat. En die vrijdag hebben we ze weer afgezet op het vliegtuig. Vier weken zijn erg snel gegaan, maar het was super tof, en erg leuk om Bas z’n ouders hier te hebben! Nu weer gewoon allebei aan het werk, waarbij er niks bijzonders gebeurt en we geen speciale dingen hebben gepland. Saaaaai!! Snel maar weer op vakantie gaan!