Pinguinssss - en een beetje storm

Drie weken geleden kwam Patrick, een Ier en een van de collega's van Bas, op het briljante idee om naar Phillip Island te gaan. Reden hiervoor was dat Mary, een andere Ierse collega, al 7 jaar in Australië is en daar nog nooit was geweest. Patrick vond dit niet kunnen, en aangezien zijn vrouw en dochtertje een week op vakantie waren naar Tasmanië en Patrick de auto had, besloot ie op de vrijdagmiddag dat we die zondag nog naar Phillip Island zouden gaan.Dus, zo gezegd, zo gedaan. Ongeveer 2 uur rijden was het 'maar' - naar Australische begrippen dus gewoon naast de deur. En wat is er nou precies zou bijzonder aan Phillip Island? Nou, het heeft... PENGUINS!!! I like I like!! Iedere avond komen die na de schemering aan land en daar kun je dan naar kijken. Super tof toch? Maar dat duurde dus nog even, dus zijn we eerst langs het Koala Conservation Centre gereden. Je kunt wel merken dat het hele eiland super toeristisch is, want de entreeprijzen waren reteduur in vergelijking met wat je er voor krijgt. In ieder geval hebben we ons voordie 12 dollar pp toch zeker een uurtje vermaakt - en ja, we hebben koala's gezien! Wel drie HELE koala's!! En een semi-wilde Wallaby, jawel jawel! Haha, t was wel leuk hoor, ze zitten allemaal redelijk dicht bij het pad dus je kunt ze goed zien, voor zover dat mogelijk is met een koala dis zich zo plat mogelijk tegen een tak aan rolt. Ze zijn extreem saai (heb ze zelfs niet zien ademen, misschien waren ze dan toch opgezet?) maar wel super schattig. Die pluizige oortjes! Awww...

Na de koala's ergens geluncht en daarna doorgereden voor wat sight seeing. Die kustlijn is echt suuuper mooi: heuvels, grasland, kliffen, rotsen, brekende golven... How to make me happy. Denk dat het noorden van Schotland er misschien zo ook wel uit moet zien aan de kust - zij het dan misschien wat minder groen. Oja, ook nog bijna een kangaroe onder de auto gehad, die besloot dat het wel een goed idee was om nét voor de auto over te steken. Helaas was t dus mis en heeft ie er niks van geleerd... :p Hehehe, grapjeeee!!

Ondertussen was het tijd om maar eens langzaam aan richting de pinguins te gaan. Ze zouden rond half 6 aan land komen en er was verteld dat je er om 5 uur toch echt wel moest zijn. En Patrick ging om 4 uur al die kant uit, want we wouden graag vooraan zitten. Ik had verwacht er wel als een van de eerste te zijn... Komen we daar aan om iets na vieren, staat één van de drie parkeerplaatsen al helemaal vol! Dat was 'haleluja-momentje' nummer 1, maar nummer 2 kwam 10 minuten later bij de kaartverkoop. Om de so-called Penguin Parade te mogen zien betaal je 24 dollar. PER PERSOON. Jezus, zelfs de dierentuin is goedkoper, en daar kan ik mezelf een hele dag vermaken... Daarna braaf in de rij, wachten tot om half 5 de deuren naar het strand - wat overigens is afgezet, dus geen kans om gratisch pinguins te spotten. Dus zo'n hele stroom mensen nog nét niet rennend naar de tribunes om de beste plekjes te bemachtigen, wat ons natuurlijk ook is gelukt! Je mocht ook op een - nog extra afgezet - stuk strand zitten, maar het was hoog water en bij een flinke golf kwam het water dus tot daar. Hele avond gehoopt dat t water nét 15 cm verder zou spoelen zodat ze daar dus nat zouden worden maar dat is helaas niet gebeurd. En toen was het dus wachten! Denk dat er zeker 500 man zaten, misschien nog wel meer, ik ben niet zo goed in schatten. Keer die 24 dollar... hmpf. Het werd langzaam aan donker, en er werd uitdrukkelijk vermeld dat er ABSOLUUT ZEKER WETEN OP GEEN ENKELE MANIER foto's gemaakt mochten worden, ook niet met flits. Ja, ze waren redelijk streng... Waarschijnlijk om te voorkomen dat de pinguins zouden schrikken van al die lampjes van alle camera's, telefoons en tablets. Er stonden al twee grote lantarenpalen die het tafereel verlichten, dus waarschijnlijk was dat moeilijk genoeg voor ze.

En toen kwamen ze aan land! Awwww... Het zijn dwergpenguins, hier in Australië ook wel fairy penguins genoemd, en ze zijn inderdaad tiiinyyyy!!! Maximaal 40 cm hoog en de kleinste pinguinsoort ter wereld. Schattig!!! Ze komen met zo'n 10-20 tegelijk op het land aan, wat al een extreem grappig gezicht is. Je ziet ze namelijk eerst nog zwemmen, zo'n 2 meter vanaf het strand - en dan komt er een golf en die gooit ze op het strand, en als de golf dan wegtrekt zie je ze allemaal in het rond spartelen om maar zo snel mogelijk weer rechtop te staan. Echt hilarisch. Dan zie je ze allemaal twijfelen, en wat dat betreft zijn het net schapen: als er ééntje gaat, volgt de rest. Zo snel mogelijk rennen/hobbelen naar hun nestboxen aan de andere kant van de tribunes. Hilarisch momentje nummer 2, want rennende pinguins zijn echt zo schattig! Natuurlijk heb je altijd wel een paar angsthaz... angstpinguins die niet durven, en dan achterblijven en snel weer terug gaan die 2 meter de zee in, wachten op de volgende groep. Zo zijn we er van overtuigd dat we een pinguin hebben gezien die 5x achter elkaar niet durfde of te laat bij de volgende groep was. Al met al denk ik dat we zeker zo'n 100 pinguins aan land hebben zien komen, echt heeeeel leuk. Daarna kun je nog op de boardwalk kijken hoe ze hun nestboxen opzoeken, was ook mooi om te zien. Maar ik ben en blijf een hollander en vond t toch wel veel geld - en extreeeeem toerischtisch, daar had ik me totaal niet op ingesteld. Maar goed, ik mag niet klagen, want ik heb niet betaald! :p

Begin deze week hadden we nog heeeerlijk winterweer. Nee, geen sneeuw, laatste keer dat dat in Melbourne is gezien kan best wel enkele tientallen jaren geleden zijn. Hier is 10 graden al koud... pfff watjes. Maar goed, voor deze week hadden ze een flinke storm voorspeld - en ja, die voorspelling kwam uit! Tegen een uur of elf besloot ik dat ik wel naar buiten móest - ik ben echt een groot fan van harde wind en vind dat windkracht 10 het beste moment is om naar Scheveningen te gaan. Hier geen Scheveningen - maar wel een pier! Dus toen ik na een half uur buiten te zijn geweest verwaaid, verkleumt, verregend en gezandstraalt bij de pier aankwam mag je raden wat ik heb gedaan. Jawel, de pier op, met wind tegen! Ook al schreeuwden twee mensen die er net vandaan kwamen dat het 'not a good idea' was, ik ben nu eenmaal stront eigenwijs en ben dus gewoon doorgelopen. Halverwege wel nog getwijfeld en zelfs al omgedraaid om terug te gaan: de pier hier is iieeetsje minder hoog als die in Scheveningen, met als resultaat dat op een bepaald punt de golven gewoon over het pad heen stroomden. Niet diep ofzo, maar diep genoeg om zeiknatte voeten te krijgen. Ach boeiend, ik was toch al doorweekt, dus ben uiteindelijk toch mooi doorgestrompeld! Wind tegen, dan gaat dat niet zo makkelijk hoor. Met wind mee terug lopen was lang niet zo leuk als ik ahd gedacht. Ten eerste was ik bang om m'n evenwicht te verliezen bij een enorme windvlaag en dan over de rand heen te kukelen (maar aan één kant een reling), ondanks dat het pad zo'n 6 meter breed is. Ten tweede zag ik nu de golven niet aankomen die ik op heenweg zo mooi had ontweken. Dus... water tot boven m'n enkels! Maar het was het waard! Het strand was ineens 10 meter minder breed en daar waar geen strand was maar van die grote keien splashde het water alle kanten uit. Echt suuuuuper vet!!

Weet je wat nog beter zou zijn geweest?De pinguins die normaal op de pier hier in St Kilda leven in deze storm: VLIEGENDE PENGUINS, WOEI WOOEEI!!! Hahhaha, awsome... Maar helaas.